Språkpolitikk i Norden med filosofiens briller

Sammendrag

Dette innlegget er strukturert på denne måten: Først tar eg opp visse problemstillingar omkring demokrati og språklege rettar og dermed om vilkår for å kunne vere ein autonom person i moderne demokratiske samfunn (1). På denne bakgrunnen kommenterer eg språkpolitiske spørsmål ut frå spørsmålet om rett til demokratisk kommunikasjonsspråk,
her i form av nasjonalspråk, om rett til internasjonalt språk (in casu engelsk), og om rett til morsmål, som hevdvunne minoritetsspråk og som innvandrarspråk (2). Deretter har eg allmenne merknader til den nordiske situasjonen (3). Så følgjer nokre merknader til aktuelle problemstillingar ved den norske situasjonen (4). Og til slutt lanserer eg eit forslag til ein meir offensiv nordisk språkpolitikk i forhold til EU (5).